زائر هرکه باشد وازهرکجا که آمده باشد ودرطلب هرچه باشد .وقتی گام درحرم می گذارد ودر کناردرهای بزرگ آستان امامان  مقابل ضریح می ایستدوزمزمه  دوستانه راآغازمی کند چنان غرق گفتگو با امام خویش می شود که گویی  جز آن امام هیچ انسان دیگری شنوای گفتگوی آنان نیست .

با این حال زیارت امام زمانی ارزشمند است که همراه باشناخت ومعرفت باشد. هرچند رافت ومهربانی آن بزرگواران باعث می شود که حتی افراد نا آشنا ویا کم معرفت نیز از دریای لطف  وعنایت ایشان بهره مند شوند ولی این لطف ها باید زمینه ای شود  تا انسان به معرفت بیشتر روی آورد ودر اندیشه وعمل خود راپاکیزه کند تابه این  وسیله به خداوند نزدیکترشود.