حسین بن علی ‌(ع) در نبرد با یزید و یزیدیان هدف خدایی داشت و به دنبال ارضای تمنیات نفسانی نبود. امروزه بر همگان روشن است كه اگر امام حسین (ع) در برابر انحرافات بزرگ و فاحش بنی‌امیه سكوت می‌كرد، از اسلام تنها اسمی باقی‌مانده بود و واقعیت و حقیقت آن دربند بنی‌امیه اسیر می‌شد و به دست نسل‌های بعدی نمی‌رسید. فداكاری حسینی كه آمیختگی عشق و عقل بود، اسلام را از خطر نابودی و سقوط به دست اراذل بنی‌امیه محفوظ داشت.

 

از سویی دیگر؛ امام حسین ‌(ع) اگرچه می‌دانست كه او را شهید خواهند كرد و نیز از سابقه مردم كوفه در سست‌عهدی نسبت به پدر و برادرش باخبر بود، بااین‌حال با همه سرمایه خود (جان، نزدیكان، فرزندان و یاران و...) به میدان آمد و با روی باز، با رضایت كامل از قضای الهی به دفاع از دین خدا پرداخت و با خون خود درخت اسلام را آبیاری كرد و جان تازه‌ای به اسلام بخشید.

 

گرچه همواره در راه خدا انسان‌های بزرگی از اولیاء خدا و پیامبران الهی جان خود را فدا كرده‌اند اما واقعه شهادت مظلومانه امام حسین (ع) و یارانش به لحاظ تعداد شهدا و نحوه به شهادت رسیدن و جنایات دیگری كه بعد از شهادت آنان نسبت به اجساد شهدا و غارت اموال و اسارت زن و فرزندان شهدا توسط یزیدیان انجام شد در تاریخ نظیر ندارد!

 

خداوند متعال می‌فرماید: ما اجر صابران را بدون حساب می‌دهیم! آیا تاریخ بشریت مصیبتی سنگین‌تر از مصیبت‌های بی‌شمار امام حسین (ع) و صبری بالاتر از صبر حسین بن علی (ع) سراغ دارد؟ از طرف دیگر همه مصیبت‌ها و صبر آن حضرت خالصانه و درراه خدا بوده و ذره‌ای از آن در راه منافع شخصی و هواهای نفسانی نبوده است.

 

با توجه به این مسائل، خداوند متعال چه پاداشی به امام حسین (ع) بدهد كه هم درخور مصیبت‌های آن حضرت و هم در شأن عدالت و جود و كرم خداوند رب الارباب باشد.

 

بر این اساس خداوند پاداش‌های زیادی به ایشان داده است كه یكی از آن‌ها عزت و عظمت در این دنیا است به حدی كه همه مردم را تشویق و ترغیب به زیارت مرقد مطهر آن حضرت كرده و اجر و پاداش زیادی به زائرین آن حضرت وعده داده است. یكی از این وعده‌های الهی حدیثی است كه شیخ مفید رحمت‌الله‌علیه و دیگران به‌صورت متواتر نقل كرده‌اند. امام جعفر صادق (ع) فرمود: ...و كسی كه در روز عاشورا قبر امام حسین (ع) را زیارت كند همانند این است كه خداوند را در بالای عرش او ملاقات كرده است.

 

البته این چیز عجیبی نیست؛ زیرا ما نظیر این روایت درباره زیارت قبر پیامبر (ص) نیز بسیار داریم. امام جعفر صادق (ع) فرمود: كسی كه رسول خدا (ص) را زیارت كند همانند این است كه خداوند را در بالای عرش او ملاقات كرده است ".

 

امام رضا (ع) درباره معنای زیارت خداوند فرموده است: از آنجاكه رؤیت و زیارت خداوند ممكن نیست خداوند زیارت پیامبرش را به‌منزله زیارت خود قرار داده است.

 

البته باید توجه داشت كه زیارت امام حسین (ع) موجب زنده ماندن اهداف بلند آن حضرت است كه همانا زنده نگه‌داشتن دین خدا و دستورات قرآن است.